Εξώφυλλο του τεύχους 2 του περιοδικού "Posture". Φωτογραφία: Ευγενική προσφορά του "Posture"
Ιστορικά, οι σελίδες των έντυπων περιοδικών έχουν γεμίσει με τα σώματα μόνο λίγων εκλεκτών - συνήθως εκείνων που είναι λευκό, ίσιο, λεπτό, φύλο cis και ικανό σώμα-αλλά μια ομάδα αναδυόμενων δημοσιεύσεων μετακινεί τη βελόνα ισότητας προς τα εμπρός. Ενώ τα περιοδικά που βασίζονται σε queer κυκλοφορούν εδώ και αρκετό καιρό-για παράδειγμα, Εξω πρωτοεμφανίστηκε το 1992 και Κοντέ Ναστ ξεκίνησε την ψηφιακή πλατφόρμα Τους πέρυσι-υπάρχουν πολλά λιγότερο γνωστά, πιο ανεξάρτητα περιοδικά που προωθούν την αφήγηση και ορατότητα για και από άτομα LGBTQIA+ με τρόπο δυναμικό, αυθεντικό και μη εκμεταλλευτικό.
Οδηγούμενοι από την επιθυμία να δημιουργήσουν μια πραγματική αίσθηση του ανήκειν στους συνομηλίκους τους (και ίσως να επιβιώσουν σε ένα ταχέως εξελισσόμενο μέσο), indie queer περιοδικά όπως σταση του ΣΩΜΑΤΟΣ και Drøme επεκτείνονται πέρα από τα όρια της δημοσίευσης για να γίνουν πλατφόρμες πολλαπλών καναλιών που υπάρχουν σε μυριάδες χώρους. Επιπλέον, με την ισχυρή υποστήριξη των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης, αυτές οι εξειδικευμένες και υποεκπροσωπούμενες κοινότητες ενισχύουν τη φωνή τους και δημιουργούν μόνιμες σχέσεις με πιστούς θαυμαστές εντός και εκτός σύνδεσης. Είναι μια διαφορετική προσέγγιση από πολλά από τα σημερινά mainstream δημοσιεύματα που μειώνονται και, τελικά, αναδιπλώνονται. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε περισσότερα για το πώς αυτά τα μέσα ενημέρωσης με έμφαση στο LGBTQIA+πρωτοπορούν.
"Σταση του ΣΩΜΑΤΟΣ"
Ξεκίνησε ως ιστολόγιο το 2013 από τον Winter Mendelson, σταση του ΣΩΜΑΤΟΣ έχει γίνει πλέον ψηφιακό περιοδικό, ετήσιο έντυπο περιοδικό, κοινότητα μελών και δημιουργικό στούντιο πλήρους υπηρεσίας που παράγει podcast, εκδηλώσεις και επώνυμα έργα. Ο Mendelson, ο οποίος αναγνωρίζεται ως μη δυαδικός, ξεκίνησε την πλατφόρμα επειδή δεν είδαν τον εαυτό τους να αντανακλάται στα μέσα ενημέρωσης όταν αποφοίτησαν για πρώτη φορά από το πανεπιστήμιο. «Δεν υπήρχαν μέσα μαζικής ενημέρωσης που να επικεντρώνονται στην υποστήριξη των υποεκπροσωπούμενων δημιουργικών - ιδιαίτερα των queer, μη δυαδικοί και τρανς άνθρωποι-και επιπλέον, [κανένας που] επικεντρώθηκε ειδικά στις τέχνες και τη μόδα » λένε.
Η αποστολή της πλατφόρμας είναι να υπερασπιστεί τις φωνές των γυναικών, των έγχρωμων και των δημιουργών LGBTQIA+, καθώς και να προωθήσει μια βαθύτερη αίσθηση κοινότητας για εκείνους που δεν βλέπουν τον εαυτό τους να εκπροσωπείται. «Έχουμε σημασία και αξίζουμε τον δικό μας χώρο για να γιορτάζουμε ο ένας τον άλλον, να μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλον και να νιώθουμε λιγότερο μόνοι», εξηγούν.
Με συνεντεύξεις και προφίλ στυλ, τόσο διαδικτυακά όσο και έντυπα, σταση του ΣΩΜΑΤΟΣ υποστηρίζει ανεξάρτητους σχεδιαστές και το slow-fashion κίνημα. Αντί να επικεντρώνεται σε αυτό που θεωρείται μοντέρνο ή δροσερό, η πλατφόρμα εστιάζει στις φωνές δημιουργικών που ωθούν τον πολιτισμό μπροστά και κάνουν πραγματικό αντίκτυπο. "Γιορτάζουμε την έκφραση σε όλες τις μορφές της, αλλά αναγνωρίζουμε επίσης την ιστορία και τα σημαίνοντα που έρχονται μαζί με τη μόδα και την αισθητική", προσθέτουν.
Mendelson, ο οποίος ανέλαβε το τρέξιμο σταση του ΣΩΜΑΤΟΣ πλήρους απασχόλησης το 2016, πιστεύει ότι ενώ η queer εκπροσώπηση βελτιώνεται σίγουρα, εξακολουθεί να υπάρχει έλλειψη αφήγησης για την εμπειρία των μη δυαδικών και των τρανς ατόμων. Αλλά ο Mendelson ελπίζει ότι η πλατφόρμα θα κλείσει το κενό σε αυτές τις αφηγήσεις και επιδιώκει να αναθέσει περισσότερα έργα φωτορεπορτάζ και δοκίμια ως χρηματοδότηση για σταση του ΣΩΜΑΤΟΣ αυξάνει. Επί του παρόντος, το περιοδικό βασίζεται στην κοινότητα των μελών του, τις πωλήσεις έντυπων και τις συνεργασίες μάρκας. Συνεργάζεται επίσης με μεγάλες μάρκες σε έργα που φέρνουν την "ευαισθητοποίηση και τις προοπτικές της εταιρείας σε περισσότερα εταιρικά περιβάλλοντα", όπως η Mastercard, η HBO και η Techhub.
"Drøme"
Παρατηρώντας την έλλειψη συναρπαστικών και μη εκμεταλλευτικών μέσων για τους καλλιτέχνες LGBTQ, η Caroline D'Arcy Gorman αποφάσισε να ξεκινήσει Drøme το 2015 ως χώρος όπου νέοι καλλιτέχνες που αμφισβητούν τα πρότυπα μπορούν να συγκεντρωθούν και να μοιραστούν τη δουλειά τους. Το 2016, ο φίλος Satchel Lee εμφανίστηκε ως επιχειρηματικός συνεργάτης του Gorman και συν-δημιουργικός διευθυντής.
Με έδρα τη Νέα Υόρκη, περιγράφουν οι ιδρυτές Drøme ως ένα «queer-positioned online και έντυπο περιοδικό» με συνεργάτες από όλο τον κόσμο που βρίσκονται μέσω Instagram και μέσω υποβολών. (Η χρηματοδότηση έρχεται μέσω πωλήσεων, διαφήμισης και συνεργασιών.) Όταν πρόκειται για αφήγηση ιστοριών για την queer κοινότητα, ο Lee λέει ότι η συνολική αντίληψη είναι μερικές φορές αναγωγικό και αυτό που εξακολουθεί να λείπει από την queer εκπροσώπηση στα mainstream μέσα είναι «η πλήρης αποδοχή και όχι η ανοχή». Από αυτό, οι ιδρυτές το ελπίζουν Drøme είναι ένα μέρος όπου οι άνθρωποι μπορούν να δουν κάποιον διαφορετικό από τον εαυτό τους και να εξακολουθούν να εμπνέονται και να ενθουσιάζονται.
Οι ιστορίες της έκδοσης υπογραμμίζουν τη σημασία της μόδας για την queer κοινότητα: Ένα χαρακτηριστικό από το τελευταίο τεύχος, με τίτλο "Fluid Future,«εξερευνά τη ρευστότητα των φύλων σε συνεργασία με μερικούς από τους αγαπημένους σχεδιαστές της ομάδας που αμφισβητούν το φύλο δυαδικό, όπως Cheng-Huai Chuang, Wardements, Laurence & Chico, Luar, Vasilis Loizides, Maison the Faux και Private Πολιτική.
Μέχρι σήμερα, η ομάδα έχει κυκλοφορήσει τρία ετήσια τεύχη εκτύπωσης και θα ξεκινήσει να κυκλοφορεί διαδικτυακά μηνιαία εξώφυλλα τον Ιανουάριο του 2019. Drøme φιλοξενεί επίσης πάρτι και εκδηλώσεις, έχει ξεκινήσει μια σειρά podcast και βίντεο και έχει πραγματοποιήσει δύο παραστάσεις στην Εβδομάδα Μόδας της Νέας Υόρκης. Ο Lee και ο D'Arcy Gorman έχουν επίσης μεγάλα σχέδια να ανοίξουν έναν φυσικό δημιουργικό χώρο, να ξεκινήσουν μια μάρκα ρούχων, να κάνουν ταινίες, να δημιουργήσουν μουσική και να δημιουργήσουν ένα δημιουργικό γραφείο.
"Πανσές"
Ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής από τον Μάικλ Όλιβερ Λάβ, Πανσές είναι μια απάντηση στην επιθυμία του ιδρυτή για "περισσότερη απαλότητα του φύλου στην ανδρική μόδα". Love, που σπούδασε σπουδές φύλου στο πανεπιστήμιο και έκανε μεταπτυχιακό στο μάρκετινγκ, έλαβε επίσης έμπνευση από τη συγγένειά του για εικόνες που ξεπερνούν τα όρια αυτού που θεωρείται αρσενικό και θηλυκό, καθώς και των προσωπικών του ανατροφή. Μεγαλώνοντας σε μια μικρή πόλη, ο Love περιβαλλόταν από στενόμυαλους στοχαστές που προωθούσαν συντηρητικές ιδεολογίες για το φύλο. Ελπίζει ότι το ψηφιακό του περιοδικό καταπολεμά αυτή τη σκέψη.
«Νομίζω ότι είναι καλό για τους ανθρώπους να βλέπουν μια διαφορετική αφήγηση, έναν διαφορετικό τύπο αρρενωπότητας καθεαυτο, οπότε δεν φαίνεται τόσο περίεργο να είναι λίγο περίεργο », λέει ο ιδρυτής. Με συνεργάτες από όλο τον κόσμο, η Love πιστεύει ότι το Pansy αντιπροσωπεύει κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που έχουμε συνηθίσει βλέποντας στα συνηθισμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης, γίνεται έτσι μια πλατφόρμα που μοιράζεται περιεχόμενο που ενδέχεται να μην δημοσιευτεί ή να προβληθεί σε διαφορετική περίπτωση.
Αυτή τη στιγμή, η πλατφόρμα είναι πλήρως αυτοχρηματοδοτούμενη και διευθύνεται από τον Love, ο οποίος ελπίζει να αποκτήσει διαφημιστές και να φέρει μαζί μια συντακτική ομάδα. Το πρώτο τεύχος εκτύπωσης, που κυκλοφόρησε νωρίτερα φέτος, μπορεί να αγοραστεί στο ιστοσελίδα του περιοδικού.
"Περιοδικό FGUK"
Ενώ σπούδαζε μόδα στο πανεπιστήμιο στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο Marvin Maddix παρατήρησε την έλλειψη καταστημάτων στη βιομηχανία για τους πρόσφατους αποφοίτους και τα ταλέντα να αναδείξουν τη δουλειά τους και αποφάσισε να ξεκινήσει Περιοδικό FGUK, συντομογραφία για Γλωσσάριο μόδας Ηνωμένο Βασίλειο, το 2013.
Βάζοντας τους ανθρώπους στο επίκεντρο των ιστοριών του, FGUK επικεντρώνεται στη δύναμη της αγάπης, της υποστήριξης και της ελευθερίας του λόγου. «Ενώ τα ΜΜΕ μπορεί μερικές φορές να αποφεύγουν την πολιτική και να κάθονται στο φράχτη, εμείς κοιτάμε να εκπαιδεύσουμε και να γίνουμε μια φωνή των αλλαγών στο παιχνίδι, των επιρροών και των μελλοντικών στοχαστών», λέει ο Μάντιξ.
Με ένα ηλεκτρονικό περιοδικό και μια εξαμηνιαία έντυπη έκδοση, FGUK πραγματεύεται συναφή θέματα: θέματα LGBTQ+ και ορατότητα, Μαύρη ανδρική αρρενωπότητα και γυναικεία φωνή. Μερικά απο FGUKΟι καλύτερες ιστορίες περιλαμβάνουν ένα κομμάτι για queer drag στην Τζαμάικα και τα δικαιώματα των τρανς ατόμων στη Βραζιλία φαβέλες, ή περιοχές χαμηλού εισοδήματος.
Ο Maddix επισημαίνει επίσης ότι αν και οι queer συνομιλίες αυξάνονταν σταθερά, οι μάρκες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έφταιγαν για την εκμετάλλευση του κινήματος. "Το Instagram έχει μετατρέψει αυτό το πραγματικό θέμα που επηρεάζει εκατομμύρια σε μια στρατηγική μάρκετινγκ που δημιουργεί έσοδα", λέει ο Maddix. «Αλλά συνεχίζει τη συζήτηση και αυτό είναι το πιο σημαντικό». Για την καταπολέμηση αυτού, λέει τα μέσα ενημέρωσης πρέπει να επισημαίνουν πραγματικές ιστορίες για queer άτομα, όχι μόνο εκείνα με σημαντικούς οπαδούς και συμπαθεί.
Για FGUKΠεριοδικό, η μόδα είναι ένα όχημα για να αλλάξει ο κόσμος, προωθώντας την πεποίθηση ότι τα ρούχα μπορούν να αλλάξουν πολιτισμικές προοπτικές και να κάνουν τους ανθρώπους να νιώσουν κάτι αληθινό. Αν και FGUKΠεριοδικό έχει ήδη διανομή σε επιλεγμένες μπουτίκ στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Maddix ελπίζει να κάνει περισσότερες εκδηλώσεις, συνεργασίες, ακόμη και να ανοίξει ένα φυσικό κατάστημα.
"Το δέκατο"
Ιδρύθηκε το 2013 από τους André Verdun Jones, Khary Septh και Kyle Banks, Το Δέκατο περιγράφει τον εαυτό του ως "Μαύρο, ομοφυλόφιλο και χωρίς ενοχλήσεις". Η πλατφόρμα με έδρα τη Νέα Υόρκη επικεντρώνεται στην αφήγηση ιστοριών από και για μαύρα, καφέ και queer άτομα, δημιουργώντας ψηφιακούς και φυσικούς χώρους αφιερωμένους στους δικούς τους αυτοέκφραση. Εργασία σε εικόνες, κείμενο, μόδα και πολιτισμό, Το Δέκατο διερευνά επίσης την ιστορία της ομοφυλοφιλικής κοινότητας των Μαύρων ως αντίθετο στις περισσότερες συνηθισμένες αφηγήσεις, οι οποίες έχουν επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό σε ιστορίες που περιβάλλουν ομοφυλόφιλους λευκούς άνδρες εδώ και αρκετό καιρό.
Σε συνέντευξη με NPR, Ο Septh είπε ότι το θέμα του περιοδικού δεν περιορίζεται μόνο στους queer Black άντρες. Αντιθέτως, στοχεύει να αντικατοπτρίσει "την πολλαπλότητα των ταυτοτήτων μας, τα στρώματα της ζωής μας" με ιστορίες για queer μαύρες γυναίκες, τρανς ανθρώπους, λευκούς και ευθείες. Οι συνιδρυτές εξέφρασαν επίσης τις προκλήσεις τους βρίσκοντας δολάρια διαφήμισης και συνεργάτες μάρκας πρόθυμοι να υποστηρίξουν το όραμά τους. Ωστόσο, έκτοτε συνεργάζονται με μάρκες όπως το Ace Hotel, το Hendrick's Gin και το HBO.
"Περιοδικό Cakeboy"
Ξεκίνησε το 2015 από τον Sean Santiago, Περιοδικό Cakeboy παίρνει το όνομά του από μια γραμμή στην ταινία "Clueless". Ο Σαντιάγκο, που ζει στη Νέα Υόρκη και τον παρακολούθησαν πρόσφατα Φίλιπ Πικάρντι ως νέος καλλιτεχνικός διευθυντής για Εξω, διαπίστωσε ότι ήθελε να πει εξειδικευμένες και συναρπαστικές ιστορίες για την κοινότητα των queer και των φύλων που δεν συμμορφώνονται. Εκείνη την εποχή, ο Σαντιάγκο συνειδητοποίησε ότι δημιουργεί Cakeboy θα επέτρεπε περισσότερη ελευθερία στην προβολή των φωνών και του στυλ όσων στην κοινότητα δεν είχαν προφίλ με αυθεντικό και πρωτότυπο τρόπο.
Τώρα, τρία χρόνια αργότερα, ο Σαντιάγκο και η δημιουργική του ομάδα παραμένουν αφοσιωμένοι σε αυτήν την αποστολή, τόσο σε έντυπη όσο και διαδικτυακή μορφή. Το περιοδικό κυκλοφορεί ένα νέο τεύχος κάθε φθινόπωρο και άνοιξη, με μερικά από τα χαρακτηριστικά του να ανεβαίνουν και στον ψηφιακό ιστότοπο. Cakeboy επικεντρώνεται σε μεγάλο βαθμό στα εκδοτικά μόδας, καθώς και στην κατάδυση σε επίκαιρες συνομιλίες με σημαντικά άτομα, όπως συγγραφέας και κριτικός Αντρέα Λονγκ Τσου για το τελευταίο τεύχος του.
Σύμφωνα με τον Santiago, το περιοδικό θέλει να προσεγγίσει το κοινό του με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο και να μειώσει τον θόρυβο των mainstream μέσων ενημέρωσης. "Πραγματικά δεν είμαστε για απλούς ανθρώπους και αυτό είναι το μεγάλο μας σημείο πώλησης", εξηγεί. Ολα CakeboyΤα τεύχη του μπορούν να αγοραστούν διαδικτυακά μέσω της ιστοσελίδας του και βρίσκονται επίσης σε εξειδικευμένα βιβλιοπωλεία, μπουτίκ και άλλους αποθέτες σε όλο τον κόσμο. Ο Σαντιάγκο σχεδιάζει να συνεχίσει να μεγαλώνει Cakeboy σε όλη την Ευρώπη το 2019, χάρη σε μια συνεργασία με νέο διανομέα.
Εγγραφείτε στο καθημερινό μας ενημερωτικό δελτίο και λάβετε τα τελευταία νέα της βιομηχανίας στα εισερχόμενά σας κάθε μέρα.