Hoe supermodel Niki Taylor een Amerikaans mode-icoon werd

Er is geen gelegenheid zoals de vierde juli om alle Amerikaanse dingen te vieren (en onze langlopende serie, "Hoe ik het maak"). Hier bij Fashionista brengen we de week door met het onderzoeken van de mode-industrie in onze eigen achtertuin, van de Amerikaanse kledingproductie tot in Amerika geboren modellen in opkomst. U kunt al onze berichtgeving volgen hier.

"Ik kreeg veel 'nee's'. Ik ben te jong.' 'Ze zijn op zoek naar een meer Europese uitstraling.' Ik ben 'te commercieel'", zegt iconisch Amerikaans supermodel Niki Taylor, vanuit haar thuisbasis in Nashville, wanneer ze nadenkt over het starten in de industrie bijna een paar decennia geleden. "Je moet altijd je 'nee's' doorlopen om die 'ja' te vinden."

Op dit punt, het verhaal van hoe het nu 42-jarige model en het Amerikaanse Rode Kruis en de Nexcare Give CAmpaign woordvoerder begon haar carrière op 13 is bijna het spul van de legende. Haar moeder, een fotograaf, die als tiener ook met modellenwerk bezig was, nam de eerste foto's van haar dochter. Ze stuurden haar comp-kaarten naar agentschappen in Zuid-Florida - vandaar de aanvankelijke nrs - maar Taylor tekende snel bij Miami Beach-bureau Irene Marie, dat 

prijst zijn grootste klant ooit bovenaan zijn homepage vandaag.

"Ze hebben me eerst afgewezen, maar de tweede keer was er een verkenner die zei: 'oh, je moet haar tekenen', en zo ben ik begonnen," zegt Taylor. Van daaruit ging ze met Marie naar New York en won een Fresh Faces-modellenwedstrijd en een contract van $ 500.000. "Ik begon te werken voor Zeventien, mademoiselle — en de rest is geschiedenis." 

Ze schoot haar eerste cover voor Zeventien op 14-jarige leeftijd en haar eerste Mode (hierboven) op 15-jarige leeftijd het op een na jongste model (na Brooke Shields) dat dit deed. Dat jaar werd Taylor niet alleen president van haar eigen bedrijf, Niki, Inc., maar liep ze ook haar eerste catwalk voor de ultra-avant-garde en theatrale Thierry Mugler — naast de grootste supermodellen aller tijden: Cindy Crawford, Naomi Campbell en Eva Herzigova (plus, een net gescheiden Ivana Trump).

"Ik was 15 en ze waren er allemaal en we werden allemaal deze prachtige karakters. [Haarstylist] Danilo deed dit ongelooflijke kapsel uit de jaren 50 op mij", zegt ze. "Dat was waarschijnlijk het meest memorabele: de shows doen met alle topmeisjes. Thierry Mugler was ook [de meest memorabele] van alle shows [die ik heb gelopen]."

En Taylor's deelname aan die show zit in ons bewustzijn in de 2010s. Het thema "Superhelden: Mode en Fantasie" uit 2008 Tentoonstelling Kostuum Instituut kenmerkte de gespiegelde motorbustier gedragen door Taylor van die show - die Met Gala-gast en Amerikaanse nationale schat inspireerde, Beyonce, om de ontwerper in te huren kostuums maken voor haar "Ik ben... Wereld tournee." 

Taylor was op 16-jarige leeftijd miljonair en werd het eerste spokesmodel onder de 18 om een ​​contract te ondertekenen met CoverGirl (veel "primeurs" voor het model) en er volgden meer prestige-covers: Verleiden, kosmopolitisch, Marie Claire, Harper's Bazaar, Geïllustreerde sport en extra Zeventiens en Modes. Natuurlijk waren de jaren '90 de hoogtijdagen van glossy magazines met echte modellen op hun omslag, in plaats van de legioenen acteurs en beroemdheden die we nu zien. In een interview in 2011 met FutureClaw Magazine zei Taylor: "Zet modellen terug op covers van tijdschriften en in campagnes en laat de filmsterren films maken", wat viraal ging. Maar ze wil graag verduidelijken wat ze echt bedoelde.

"Dat is totaal uit de context gerukt. Ik zei: 'ik miste het zien van modellen op de omslag' en dat bedoelde ik voor alleen maar de modellen. ik mis het zien Christy [Turlington]. ik mis het zien mijnmeisjes, jaweet je dat?', legt Taylor uit. "Zo was het bedoeld om eruit te komen. Niet 'ik wil niemand anders op covers zien'. Het was helemaal zo opgevat. En dat is niet wat ik bedoel. Omdat ik het leuk vind om te zien Lady Gaga op de cover. Ik vind het leuk om verschillende meisjes op een omslag te zien. Ik bedoelde dat ik mijn meisjes op de covers mis. Dat was het."

Als onderdeel van de spraakmakende supermodelkliek van die tijd, heeft Taylor ook in de publieke belangstelling te maken gehad met verdriet en tegenspoed. Haar jongere zus, Krissy, die ook een model was, stierf tragisch in 1995, en in 2001 raakte Taylor ernstig gewond bij een bijna dodelijk auto-ongeluk. Ze lag zes weken in coma en onderging 56 operaties om haar ruggengraat te herstellen.

Na haar ervaring heeft Taylor de Amerikaanse rode kruis dierbaar voor het redden van haar leven en heeft haar tijd besteed aan het ondersteunen van de organisatie - en dringt er bij anderen op aan hetzelfde te doen. "Eén [bloed]donatie kan tot drie mensen redden, en ik zou hier niet zijn als al die mensen niet hun mouwen opstropten en me een tweede kans op leven gaven", zegt ze.

"Ik nam veel vrije tijd omdat het ruim drie jaar duurde om te genezen en om mijn lichaam terug te krijgen - niet normaal - maar ik ben gewoon blij dat ik hier ben", zegt de nu-moeder van vier. "Ik moet weer verliefd worden en nog twee baby's krijgen. Toen werd ik heel, heel gezond en moest ik weer aan het werk en heb ik een ongelooflijke manager en een ongelooflijke zaakwaarnemer."

Na haar herstel sprong Taylor terug in het bevorderen van haar carrière - haar portfolio diversifiëren met een parfum, Begin, en het openen (en sluiten) van een boetiek, Abbie en Jessie's, in Cool Springs, Tennessee. "We verloren meer geld dan we verdienden en toen gebeurde de crash", zegt ze over de winkelervaring. "Maar je moet alles proberen."

In de voetsporen van collega-super en voormalig 'House of Style'-presentator Crawford, waagde Taylor zich ook aan televisie-optredens. Ze presenteerde MTV's "Fashionably Loud" (het bovenstaande interview met Justin Timberlake en 'N Sync is een bijzonder heerlijke terugkeer), diende als jurylid naast Tyson Beckford op Bravo's "America's Next Top Model"-concurrent uit 2008, "Make Me a Supermodel", en in 2011 deed hij mee aan een show die nu op de een of andere manier in de annalen van de Amerikaanse geschiedenis staat, "Celebrity Leerling."

"Ik denk dat ik niet genoeg drama heb gebracht", zegt Taylor, over het feit dat ik de derde concurrent was die werd "ontslagen" door de uiteindelijke 45e POTUS.

"Realityshows zijn dat niet" Echt realityshows", voegt ze eraan toe. "Sommige zijn uit de losse pols en sommige zijn geschreven, maar ik ben niet goed in het beoordelen van mensen. Ik vond het leuk om een ​​show te hosten. Dat was leuk, maar ik geef de voorkeur aan modellenwerk. Daar ben ik echt goed in. Ik ben heel goed in het verkopen van een product."

Sociale media helpen natuurlijk bij dat streven - en bij het bouwen en onderhouden van Taylor's eigen merk. Terwijl ze zegt dat ze "te laat was" om deel te nemen aan sociale mediaplatforms, heeft Taylor wel een respectabele 89K-plus Twitter volgers en bijna 57K volgers op Instagram, waarvan ze begrijpt dat het essentieel is voor haar werk. "Vaak kijken klanten daar nu naar. Ze kijken naar je sociale media en zien wat je plaatst. Dus voor mij is het meer werkgerelateerd", zegt ze. "Ik probeer veel dingen te posten over werk en wat ik van plan ben en dan is 20 procent daarvan familie."

Taylor's Instagram-feed staat vol met throwbacks naar haar meest iconische tijdschriftafbeeldingen, ontroerende momenten met haar overleden zus Krissy en lopende projecten, waaronder haar werk met Nexcare Give en poseren voor de Swimsuits for All-campagne met Ashley Graham en Teyana Taylor (bovenstaand). Maar ironisch genoeg heeft ze een hekel aan selfies als iemand die behoorlijk goed heeft kunnen leven van afbeeldingen van zichzelf en haar gezicht.

"Ik plaats liever meer foto's met mensen erop bij mij", zegt ze. "Gisteren was het Nationale Selfie Dag, dus zo nu en dan moet ik die doen, maar ik ben niet comfortabel met die. Het lijkt me gewoon raar." (Opmerking: het is foutloos.) Maar het is geruststellend te weten dat een supermodel dezelfde Insta-angst heeft als veel van ons burgers. ‘Waar is de verlichting? Welke filters gebruik ik? Wat doe ik zeggen? Ik zal me er nooit prettig bij voelen."

Taylor dankt ook haar team en ondersteunende ouders - die haar zelfs tot in de vroege jaren twintig vergezelden op optredens - voor het helpen groeien en behouden van haar carrière. "Het is een beetje ongehoord, een 42-jarig model dat nog steeds in het vak zit", zegt ze. "Maar ik ben nog steeds aan het werk, dus ik ben gewoon heel gezegend en erg dankbaar voor." En, net als collega-supermodel Crawford's Cool Teens™ nakomelingen, Kaia en Presley Gerber, Taylor's kinderen maken ook furore in de modewereld. (Toegegeven, haar tweelingzonen Hunter en Jake Martinez maakten hun debuut in de industrie als baby's op de Patrick Demarchelier-shot Cover van februari 1996 van Harper's Bazaar — vastgehouden, één in elke arm, door trotse moeder.) 

Hunter heeft liep op de landingsbanen van de mannen, waaronder Hermès en Cedric Charlier en poseerde in moderedacties, waaronder een moeder-zoonfilm voor een aanstaande Marie Claire Italia kwestie (hierboven). Taylor's zevenjarige dochter Ciel is al aan het schieten in de voetsporen van haar moeder treden; de twee hebben al samen geposeerd voor een Verleiden Rusland functie. Ondanks dat ze het grootste deel van haar leven in de industrie zit, is Taylor niet fanatiek in het delen van haar mening over modellenwerk aan haar kinderen.

"Mijn tweelingjongens [Hunter en Jake] zijn altijd onafhankelijk geweest, dus als ze me om advies zouden vragen, zou ik het geven. Maar voor het grootste deel, zolang ze gelukkig zijn, ben ik blij voor hen, en ik wil nooit te ver gaan", zegt ze. "Zij zijn 22. Mijn dochter Ciel - het is zo grappig, zelfs nu we alleen foto's maken - ik zal een hand in de zak zien. Er zal een kanteling in het hoofd zijn. Het zit al in haar, weet je?"

Hoewel Taylor in de voetsporen van haar eigen ouders zou treden om te begeleiden haar dochters carrière, als die dag komt. 'Als ze model staat, is ze bij mij.'

Wil je meer fashionista's? Schrijf u in voor onze dagelijkse nieuwsbrief en ontvang ons direct in uw inbox.

Foto van de startpagina: met dank aan Nexcare Give