Kendall is een voormalig moderedacteur die heeft geschreven voor NYmag.com, Lucky, InStyle en NBC. Ze heeft onlangs dat glamoureuze leven geschrapt en volgt een MBA aan MIT Sloan, in de hoop ondernemer te worden. Het standaard MBA-programma duurt twee jaar. Twee korte jaren die zo snel voorbij gaan als iedereen je waarschuwt. Ingeklemd tussen deze jaren is er één kostbare zomer. Drie maanden om te kiezen waar je wilt wonen, wat je wilt proberen, hoeveel je wilt werken. Voor veel 'carrièreswitches' is deze keer de eerste ervaring die ze zullen hebben in hun nieuwe beroep naar keuze. Mijn klasgenoten aan het MIT Sloan besteedden een groot deel van hun eerste jaar aan het voorbereiden van deze drie maanden, het printen van visitekaartjes, het stomen van hun pakken, het gladstrijken van hun pre-interview-haar. De meesten van hen zijn nu hard aan het werk bij adviesbureaus, banken, start-ups, etc. Sommigen houden van hun baan, anderen niet.
Ik ben terug stage lopen in New York City, ondanks al mijn Californische dromende geheime wensen. Ik begin te geloven dat ik misschien het gelukkigst ben om in NYC te wonen terwijl ik fantaseer over Californië - is dat logisch? [red. opmerking: Ja, dat doet het.] Maar ik dwaal af. Ik heb ervoor gekozen om mijn zomer te splitsen en twee stages te doen. Ik wilde twee bedrijven proberen: een luxe label en een tech start-up. Als ik terugkijk, ben ik heel blij dat ik deze route ben gegaan. Het enige tastbare nadeel is dat je in de zomer langer moet werken dan de meeste van je leeftijdsgenoten en afziet van leuke uitstapjes. Ik weet het, arme ik, toch? Aangezien ik veel van die avonturen heb beleefd tijdens het schooljaar, dacht ik dat de zomer de tijd was om te werken.
Ik heb de eerste helft van mijn zomer doorgebracht in Altuzarra. Het was... geweldig. Helemaal, helemaal geweldig. Ik hielp mee tijdens het resortseizoen, dus ik heb al die mooie stukken – de capes, de ikat-broeken, de metalen jassen – van dichtbij kunnen zien. Ik heb kopers van veel van de grote warenhuizen en e-commercesites zien binnenkomen om de goederen te bekijken. Van de verkoopafdeling heb ik een glimp opgevangen van wat er komt kijken bij het maken van een luxe label. Van mijn collega-stagiairs tot aan de COO en CEO, de mensen waren verreweg de meest talentvolle, indrukwekkende vrouwen waarmee ik ooit heb gewerkt. Ik voelde me net zo thuis in het werk als een zomerstagiair mogelijk kan.
Nu schakel ik over naar Stylitics, een mode/tech start-up waarmee je digitale kasten kunt bouwen en de analyses kunt volgen van wat mensen kopen en dragen. Omdat ik zelf heel erg geïnteresseerd ben in het opzetten van een fashion start-up, leek het me verstandig om er een keer ervaring mee op te doen. Het kleine team - ongeveer 10 mensen - was erg gastvrij en relaxed om mee te werken.
Natuurlijk is mijn zomerervaring slechts een druppel op een gloeiende plaat. Andere MBA's die geïnteresseerd zijn in de detailhandel hebben over de hele linie plekken gevonden. Hier is een snelle lijst uit mijn hoofd: Nike, DFS, Ralph Lauren, Makeup Forever, Amazon, Dior en Bloomingdales. Keuzes in overvloed!
Waar je ook gaat, realiseer je dat het waarschijnlijk een beetje vreemd zal voelen om een stagiair te zijn. Ik ben tenslotte 28... en ik ben een stagiair. Vreemd. Bovendien is het, in tegenstelling tot bank- of adviesprogramma's, niet ongewoon om binnen te lopen als de enige MBA-stagiair in een modebedrijf. Maar het is best leuk (of grappig?), en het stageproces is echt de perfecte manier om je nieuwe carrièrepad uit te testen voordat je er met volle kracht in gaat.
Als je vragen hebt over het behalen van een MBA, stuur me dan een bericht in de comments of vind me op Twitter @Kendall_to_go.