Banda outsiderów to jedna z marek modowych, które, jak sądzę, są wspólnie uwielbiane przez Fashionistka zespół od momentu powstania tej strony. Dlatego tak naprawdę wszyscy byliśmy (ale naprawdę) podekscytowany tym, że jego założyciel, projektant, dyrektor generalny itp. Scott Sternberg zgodził się przemawiać na naszej czwartej konferencji How to Make it in Fashion w Los Angeles w piątek.
Sternberg i jego marka stanowią wyjątki od wielu „zasad” branży modowej: Sternberg nie miał formalnego szkolenia w zakresie projektowania (przed założeniem swojej linii był agentem talentów); ma siedzibę w Los Angeles zamiast w Nowym Jorku; dostaje niesamowite gwiazdy, które reprezentują jego markę bez płacenia im ton pieniędzy; ma dziwną obsesję na punkcie ciasteczek; i, och, ma poczucie humoru.
Nasza własna Lauren Sherman rozmawiała ze Sternbergiem o jego drodze do sukcesu. Założył Band of Outsiders 10 lat temu z kilkoma krawatami i męskimi koszulami i od tego czasu firma znacznie się rozrosła: teraz produkuje odzież męską, damską
i buty a niedawno otworzyły dwa sklepy — jeden w Tokio i jeden w Nowym Jorku. Czytaj dalej, aby poznać 10 największych, najbardziej fascynujących dań na wynos.Dostał się do Barneys w swoim pierwszym roku przez zimne e-maile.
„Barneys — które było pierwszym dużym zamówieniem, które miałem od prawie pięciu miesięcy — wysłałem e-mailem do dziewczyny, która kupiła krawaty, myśląc o krawacie nie dzieje się nic fajnego, dostanie e-maila od Band of Outsiders, tego faceta z Los Angeles i oczywiście idzie na spotkanie, a ja byłem Prawidłowy. Odpisała mi e-mailem i dostała tam dziewczynę kupującą koszulę, a ja pokazałem im moje 15 krawatów i 20 koszule i kochali je i powiedzieli, że są zbyt fajne i dopasowane dla ich klienta, ale powinienem poznać projektanta kupujący."
Dobrze reprezentował swoją markę.
„[Na moim spotkaniu projektantów Barneys] byłem cały ubrany w mój mały wygląd Band-y, moje golfowe spodnie, koszulę i krawat oraz ten facet Jay Bell, ten wysoki, przytłaczający, Afroamerykańska superkrólowa w najlepszy sposób, spojrzał na mnie od stóp do głów i powiedział: „Mmmhmm” i powiedział: „Wejdź do mojego biura”. Napisał zamówienie na 35 000 $, gdy wyciągałem rzeczy walizki."
Nie wygrał CFDA/Moda Fashion Fund, ale to nie miało znaczenia.
„Ludzie w Moda nadal myślę, że wygrałem. Nie wygrałem, ale to nie miało znaczenia. Pieniądze byłyby niezłe, ale to doświadczenie naraziło zespół naModa i Vogue jest tą niesamowitą maszyną z naprawdę świetnymi, utalentowanymi ludźmi i wszyscy angażują się w Fundusz, więc to Grace, Tonne, Phyllis, aż po redaktorów rynku i co to robi, to nagle masz tych ambasadorów, tych prozelitatorów dla Twojej marki, a to jest ważniejsze niż cokolwiek, nawet więcej niż rzeczywista strona redakcyjny. Jest to bardzo pomocne, gdy wszyscy ci ludzie mówią o tobie i brzęczą o tobie i faktycznie rozumieją, kim jesteś, ponieważ słyszeli to z twoich ust”.
Jego najlepszą radę udzielili mu Anna Wintour i Andrew Rosen.
„Nawiązałem dobre relacje z Anną i Andrew Rosen [z Funduszu] i utrzymywałem kontakt z nimi obydwoma. Rzeczy, które mi wtedy mówili, a teraz są bezcenne: A, skupienie i B, trzeba umieć wytłumaczyć słowami, nie tylko obrazami, trzeba umieć bardzo zwięźle powiedz, że to jest moja marka, to jest to, za czym się opowiadam, musisz naprawdę wiedzieć i wierzyć, dlaczego i jak różni się to od wszystkich innych rzeczy. Ponieważ konkurujesz”.
Jego podejście do ubierania się celebrytów było naprawdę organiczne.
„Wpływ jest większy, ponieważ jest to celebryta, ale jest to pozytywny wpływ, jak wszystko, co jest prawdziwe dla Twojej marki i prawdziwe dla tego, kim jesteś. Ta sprawa z celebrytami to pieprzenie klastrów; to coś, w czym jeśli zdecydujesz się zagłębić, staje się to antyproduktywną, ogromną stratą czasu. Twoje rzeczy są tam, ale nie we właściwym kontekście. To naprawdę pomaga, nie ma wątpliwości, ale nie możesz na to po prostu liczyć. Ostatecznie nie sprzedaje wielu ubrań — pomaga budować świadomość tego, czym jest Twoja marka, ale na koniec dnia, jeśli nie tworzysz produktu w odpowiedniej cenie na czas, wszystko to nie jest całkowicie materiał. Ale to ograniczające, ponieważ nigdy nie moglibyśmy kupić reklam z tymi obrazami, tymi polaroidami, musielibyśmy za to zapłacić tym ludziom dużo pieniędzy. To był bardziej ciągły projekt twórczy”.
Ale jest trudniej niż kiedyś.
„Nie robiliśmy tego od kilku sezonów, ponieważ to inny świat. Chanel, Miu Miu, Prada, Dior, wszyscy zarzucili bardzo szeroką sieć wokół większości młodych aktorek, więc tak naprawdę nie masz już tak dużego dostępu do ludzi.
Cała rzecz z ciasteczkami wywodzi się z idei lekkości marki i prawdziwej miłości do ciastek.
„Było dla mnie konieczne, aby u podstaw marki leżała idea lekkości. Czułem, że wyobrażenia i ton wokół mody były zawsze tak komicznie poważne i jednolicie poważne, naprawdę jednorodne i po prostu uważam modę za tak radosną. Jak „Pretty Woman”, gdzie sklepikarze były takimi dziwkami, to część tej wrednej mody to poważna rzecz, więc część tego, co Band of outsider zawsze miał być lekki i zabawny, taki jestem, z pewnością jestem poważnym facetem, ale musiało to być osobiste i ciepłe w w ten sposób.
Z ciasteczkami jestem ciasteczkowym potworem, lubię ciasteczka, to mój ulubiony deser. Byłem na wycieczce z dwoma moimi bardzo mądrymi przyjaciółmi, jednym jest artystą, a drugi doradcą artystycznym, i właśnie rozmawialiśmy o ciastkach i po prostu powiedziałem: „Idę do założyć bloga o ciasteczkach, nie obchodzi mnie to, po prostu to zrobię i zobaczę, jak ludzie zareagują” i myślę, że do dziś ruch na nieistniejącym blogu jest bardzo, bardzo silny."
Jest „natrętem w kwestii filtra Band”.
„Jestem bardzo aktywny w procesie projektowania; Jestem na każdej przymiarce, dużo szkicuję, uwielbiam to, ale to ważne dokładnie z powodu, o którym mówiłeś, to najtrudniejsza rzecz do zrobienia, ponieważ tak łatwo dać się uwieść. Uwielbiam modę, więc tak łatwo dać się uwieść trendom lub czymś pięknym, a ważne jest, aby być częścią dialog o modzie i patrzenie na to, co się dzieje i rzucanie kapeluszem na ring, ale jestem po prostu pedantem dla zespołu filtr. Powiem: „To piękna sukienka, ale dlaczego to Band? Co sprawia, że zespół? i „Ok, to świetnie na pokaz, ale ostatecznie kogo to obchodzi?” Myślę o systemie ubierania się i ostatecznie chcesz stworzyć produkt, który przemawia do marki.”
Popełnił wiele błędów.
„Po pierwsze, tak bardzo schrzaniłem, w ogóle nie zrobiłem niczego idealnie, jest tak wiele próbek, które zostały wyrzucone; jest tak wiele rzeczy, które zostały źle wyprodukowane. Udzieliłem wywiadu w zeszłym roku w Apartamenty mag gdzie brzmiałem jak totalny kutas. Byłem w złym humorze. Ale wtedy Huffington Post podniosło go i brzmiało jak: „Scott Sternberg mówi, że przemysł modowy jest do bani”.
Myślę, że chodzi głównie o uczenie się z tego i możliwość naprawdę szybkiego dostosowania się. Jestem bardzo wrażliwą osobą w dobrym sensie będąc właścicielem firmy, chcę wiedzieć, co działa i co nie jest, nie jestem reakcjonistą, jestem dość proaktywny i staram się rozwiązywać problemy w rzeczywistości czas."
Jego rada dla aspirujących projektantów: Jeśli jesteś ekspertem w czymś, masz lepszą szansę na zrobienie tego, niż gdybyś próbował stworzyć pełną kolekcję gotową do noszenia.
„Myślę, że to świat marki kolekcji, chyba że naprawdę jesteś pewien, że masz tę oryginalną wizję i masz zasoby, aby wykonać go na wybiegu i możesz konkurować z Balenciaga i Vuitton, ponieważ jesteś na To samo Style.com tam, gdzie wszyscy są, nie powinieneś tego robić, ponieważ jest to dużo pracy, naprawdę, bardzo trudno to sobie uświadomić. W rzeczywistości jest tak niewiele i daleko od siebie; Myślę, że Altuzarra jest ostatnią osobą, która była w stanie to zrobić. Ciężko jest zarobić pieniądze, a jeśli to twoja sprawa, to idź, ale dla mnie nie sądzę, żeby świat i świat mody działał w ten sposób. Nie musisz już nim być, możesz być ekspertem w czymś, nie tylko jako firma, ale nawet redakcyjna, jeśli jest to dla Ciebie ważne. Myślę, że skupiając się, będąc w czymś ekspertem, trzeba coś opowiedzieć. Musisz mieć produkt, który reprezentuje Twoją markę i zaczynając od pełnej kolekcji, chyba że jesteś typem Alexa Wanga, wtedy bym tego nie robił”.