Podczas gdy w ciągu ostatnich kilku lat wydawnictwa drukowane miały ciężkie czasy w stanach iw wielu częściach świata, branża czasopism w Chinach najwyraźniej przeżywa rozkwit. Jak już wiemy, Chiny stały się ogromnym rynkiem luksusowej mody, ale nie wszyscy kupują tylko ubrania. Według artykułu w Times w zeszły weekend młode Chinki wydają ogromne sumy swoje dochody z chińskich wersji zachodnich glosariuszy modowych, takich jak Vogue, Harper's Bazaar, Elle, itp. Mają obsesję. A zachodnie wydawnictwa, takie jak Hearst, robią bank. Wytwórnie modowe inwestują w reklamę w Chinach jeszcze więcej pieniędzy niż w Stanach, a te glosy mają praktycznie więcej stron ogłoszeniowych, niż wiedzą, co zrobić. Zarówno Cosmopolitan, jak i Elle muszą publikować tam dwa razy w miesiącu, ponieważ jeden byłby zbyt gruby do druku, a Vogue dodawał cztery dodatkowe numery rocznie. Więc to jest to? Czy Chiny są antidotum na upadek druku na Zachodzie? Chodzi o to, że zdolność tych wydawców do zarabiania pieniędzy ma niewiele wspólnego z jakością lub popularnością ich publikacji.
American Society of Magazine Editors (ASME) właśnie ogłosiło finalistów konkursu Narodowego 2012 Magazine Awards, a wśród zwykłych podejrzanych (The New Yorker i New York) było kilku niespodzianki. Po pierwsze, Vice otrzymał swoją pierwszą nominację ASME, nie mniej za General Excellence, obok The New Yorker, New York, Bloomberg Businessweek i GQ w kategorii General-Interest Magazine, co jest swego rodzaju odpowiednikiem nominacji do „Najlepszego zdjęcia” na Oskary. To z pewnością wyczyn dla magazynu, który zaczynał jako podziemna publikacja, która szczyciła się tym, że nie jest głównym nurtem. Chcielibyśmy myśleć, że to wszystko dzięki fascynującej eksploracji psiej niewoli przez magazyn lub ich relacji z londyńskiego tygodnia mody na kwasie, ale wiecie, to może być tylko my. Warto również zauważyć, że tylko dwa tytuły modowe – Glamour i W – otrzymały skinienie głowy dla General Excellence. W 2011 roku otrzymaliśmy więcej nominacji do ASME niż jakikolwiek inny magazyn modowy, a lista z 2012 roku potwierdza, że EIC Stefano Tonchi rzeczywiście jest na fali – bez wątpienia ku rozgoryczeniu konkurenta Vogue.