Jak zapewne wiesz, jeśli mieszkasz w Nowym Jorku (te plakaty są wszędzie), nowy Proenza Schouler sklep właśnie otworzył się na Madison Ave. I na szczęście dla nas Czasy reporterka Alexandra Jacobs odbyła tajną wycieczkę po nowej przestrzeni i napisała o niej dla często przezabawnej, rzadko miłej gazety Funkcja krytycznego klienta.
To jest dobre i zawiera odniesienia do Star Trek i wzmianki o kociakach. Postanowiliśmy więc skondensować to do listy najzabawniejszych wykopań artykułu, z których wiele nie jest nawet skierowanych do Jack, Łazarzlub sam sklep:
O zaletach projektowania ubrań w duecie (czyli pretekstu do zabawnych, zupełnie niepotrzebnych wykopów u Johna Galliano i Calvina Kleina):
Ty i twój partner możecie nie zgadzać się co do każdego centymetra frajdy, ale prawdopodobnie powstrzyma cię od napędzanych alkoholem antysemickich tyrad i romansów z opaloną gwiazdą filmów pornograficznych o połowę młodszą.
Na PS1 i Chieko torbapodobieństwo do fikcyjnych stworzeń:
Osobiście uważam, że wygląda to na coś, co mógłby wykorzystać menedżer konta średniego szczebla, aby nieść swojego laptopa Dell podczas lotu do Buffalo, a ja ucieszyło mnie, że w ofercie pojawiło się wiele bardziej kobiecych, pięknych torebek, takich jak Toshi, wariacja na temat torby do kręgli, z zamkiem (tkana skóra i nylon, $2,375; tkana skóra, 2925 USD; i całą menażerię tego, co lubię nazywać torbami Tribble, po futrzastych stworzeniach w „Star Trek”.
Sklep Proenza vs. Star Trek:
Właściwie całe to miejsce, schowane w falbaniastym piaskowcu, ale z wnętrzami zaprojektowanymi przez architekta Davida Adjaye, jest rodzajem „Star Trek”. Szklane drzwi przy wejściu otwierają się automatycznie. Pojawiają się kaktusy, obca forma życia w wilgotnym Nowym Jorku. Na drugie piętro, do którego prowadzą schody za ekranem w trójkąty, widać dziobaty, jakby zmasakrowane niedawnym deszczem meteorów.
I wielu z nich aktualne ubrania, podobnie jak postrzępione minispódniczki z tkanin techno, sugerują coś, co może zrobić porucznik Uhura, by uwieść lub zmylić kapitana Kirka w kolejny klincz.
O pracownikach sprzedaży:
„To prawie przerażające, jakie to wspaniałe”, powiedział mój sprzedawca, Emerald Whipple, którego podobieństwo do młody Zooey Deschanel (niebieskie oczy w kształcie spodka, brązowe grzywki i ujmujący spokój) również był prawie przerażający.
Nie zdziwiłabym się, gdyby przy zakupie ofiarowała kociaka w prezencie.
(Albo przynajmniej kapelusz kota)
Konkluzja:
„Chcesz mi kupić bluzę z haftem w bażant?” – powiedział jeden z kupujących w Proenzie do swojego towarzysza, gdy wychodzili z pustymi rękami.
„Nie dzisiaj”, nadeszła odpowiedź.