Kto powiedział, że rasistowska tyrada jest szkodliwa dla biznesu? Dior właśnie zgłosił swoje zarobki za pierwsze dziewięć miesięcy 2011 r. i łączne przychody (za Marka Diora konkretnie) wzrosła o około 21% przy aktualnych kursach wymiany. Dzieje się tak pomimo faktu, że były dyrektor kreatywny wytwórni, John Galliano, tygodniami pojawiał się na pierwszych stronach gazet z powodu antysemickich obelg, został zwolniony, a następnie bardzo publicznie ogłoszony (i Tweeted na żywo) test.
Czy to prawda, co mówią, że każda prasa jest dobra? Nawet po odejściu Galliano, Dior nadal był obecny w wiadomościach, spekulując na temat losu marki, która ma zastąpić Galliano, i negatywnym recenzjom kolekcji Billa Gayttena.
Być może powiedzenie jest prawdziwe, ale Czasy finansowe” Vanessa Friedman wskazuje, że może być odwrotnie: być może najsilniejsi klienci Diora nie mają pojęcia, co dzieje się w domu Diora. Mogą nawet nie wiedzieć, kim jest Galliano, albo po prostu mają ambiwalentny stosunek do jego uczuć wobec Hitlera. „Znali Diora i to wystarczyło” – pisze. To dobry punkt – ostatecznie, przynajmniej w oczach konsumentów, Dior jest marką, a nie osobą. I ciągle słyszymy, że rynki dóbr luksusowych czerpią korzyści z recesji, więc może to być tylko kolejny przykład.
Również Marc Jacobs-do-Dior aktualizacja, którą przegapiliśmy od wczoraj WWD:
Negocjacje z Markiem Jacobsem, obecnie dyrektorem artystycznym w Louis Vuitton, w sprawie zostania kolejnym projektantem Diora, posuwają się naprzód, podały w tym tygodniu źródła. Wiadomo, że gwiazda designu Celine, Phoebe Philo, pozostaje preferowanym kandydatem do zastąpienia Jacobsa w Vuitton, gdyby amerykański projektant zawarł umowę z Diorem.
Czy to oznacza, że wkrótce usłyszymy coś konkretnego? Czekać na dalsze informacje.